Posts By: Bram Bosch

Niet   Niet, hoe veel ge hebt gestreden, Niet, hoeveel ge hebt gedood, Niet, hoe veel ge hebt gebeden, Niet, omdat ge ’t kwaad ontvlood. Niet, omdat ge hebt gegeven Aanhem, die om een aalmoes bad, Maar, hoe veel ge in het leven, Groot en waar hebt lief gehad.   Niet, omdat ge vrede wilde,… Lees verder »

Het leven lacht bij ’t zonnegloren

De Sleutel   Zoeker, worstelaar in ’t leven, Vechter met begeerte en lust, Ik zal u een sleutel geven, Van de poorte “Zielerust”. Gooi die duizend, duizend dingen, Sleutels maar van éénen kast Waar miljoenen stervelingen Eerder waren reeds te gast. In die kaste is verborgen, Het symbool van zekeren kracht. Adem van des menschen… Lees verder »

Aan ’t leveneinde   Aan ’t einde der dagen, Aan de voet van den graal, Uw ziele gedragen, Naar ’t laatste avondmaal. De beelden verrijzen, Gaan aan ons voorbij En vragen bewijzen, Maakt liefde ons vrij? Dan neder gebogen, In dienst van het al, Een straal uit uw oogen Die vrij maken zal. Geheel u… Lees verder »

Levenslust   Niet zo erg overdreven In het jagen, in het streven Naar een meer volmaakter leven Dan ge schijnbaar nu bezit. Wilt ge immer wel bedenken, Dat dit leven U kan schenken, En ge  U geheel kan drenken, In het geluk van ’t reine wit. Neen, ge moet niet langer zoeken, In de diepst… Lees verder »

Liefde   ‘k Zal alles, alles minnen Met mijne liefde gloed. ‘k Zal alles overwinnen Wat mij soms twijfelen doet. Ik kan het niet bewaren In ’t diepste van mijn hart, Wijl zoveel zielen varen, Op golven van smart. Want al het ziele smachten, Ja, alle, alle ellend, Kan men daar steeds verwachten, Waar men… Lees verder »

Onschuld! en?   Onschuld, straalt hem uit de oogen, Rein zijn zeggen, rein zijn daan, God belijden, zonder logen, Volg hem, waar hij ook zal gaan.   Maar ge moogt dan nooit vergeten Dat ge ’t reine nimmer vond, En ge van waarheid, niets zoudt weten Als de logen, niet bestond.   Willem Bosch 1898-1946… Lees verder »

Liefde’s Stroomen   Ongebonden, Ongeschonden, Stroomt de liefde door mij heen. Als een waarheid, En een klaarheid, Uit mijn hemel, naar beneen. ’t Goddelijk leven Immer geven, Wat niet naar belooning vraagt, Maar de harten, Vol van smarten Door een stroom van liefde schraagt. Zoek geen wegen, Ken de zegen, Om te zijn, een weg… Lees verder »

Bomen Leven   Boom, uw kruin zo hoog verheven, In oneindigheids verschiet. Blarenritsel, machtig leven, Zo ziet men uw lijden niet. Want de sappen, die de krachten Van het bovenaards bestaan, U het gouden zonlicht brachten Komen uit de aard vandaan. Diep beneden, hoog verheven, Uw bestaan, is machtigen strijd, Door het lijden, hoger leven,… Lees verder »

Toen was ik vrij   Toen ik mijn duivels kwaad U schuwde en verachte, Toen was in mij de haat Naar God was ‘t, dat ik smachtte.   Maar toen de liefde kwam, Toen was, toen was ik vrij, Daar ’t mij de haat ontnam. Toen woonde God in mij.   En lief, kan lief… Lees verder »