A little space

André Kuipers is weer veilig op aarde na zijn 193 dagen in de ruimte. Nou ja ruimte, ik geloof dat er niet veel plek was in die raket en wat betreft die andere ruimte?  Waar beginnen en stoppen we eigenlijk met deze ruimte?

“Geef hem eens een beetje ruimte, Roosje”, “korter dekken Henk, je geeft hem te veel ruimte”, “het is best een behoorlijke ruimte”, enz, enz. Ruimte is behoorlijk relatief en als we, zoals Kuipers, onze planeet verlaten en er een beetje omheen gaan vliegen wordt het helemaal heel lastig om het nog te volgen.

Galaxy

Laatst was er een, niet al te opvallend, bericht in de media. Nauwelijks opgemerkt en vermoedelijk omdat we het zo lastig kunnen bevatten was het geen groot nieuws. Het bericht melde dat het in 1977 gelanceerde ruimtevaartuig Galaxy, de rand van ons zonnestelsel had bereikt en het weldra zou verlaten. Het wil dus zeggen dat je er uit kunt, ons zonnestelsel. Er zal toch niet een soort klaphekje staan of zo en als je er uit kan dan kan je er dus ook in. Wat buitenaards bezoek zou een paar onopgeloste problemen uit de wereld kunnen helpen. De Piramides? Niks anders dan wat buitenaards leven die met z’n kont in het Saharazand wat met steentjes heeft zitten spelen. Kunnen we er altijd nog een Farao in begraven. Paaseiland? Niks bijzonders. Hangende Tuinen van Babylon, Machu Picchu, zo gefixt.

Een beetje verbaast zullen ze wel zijn geweest, onze buitenaardse bezoekers, toen ze de enorme ruimte en schoonheid van onze planeet voor het eerst zagen. “Mooi blauw planeetje in zicht kapitein”. “Vlieg er maar even om heen piloot”. Zoooooo, die hebben de ruimte zeg, maar waarom zitten ze daar allemaal op een kluitje bij elkaar?  “Zoom eens in”. Wat staat daar? Mexico City en daar, Santiago de Chili, druk hoor, rare wezens met 6000 kilometer niks er onder. “En daar?”, bordje Mali kapitein, daar slaan ze een 18 jarig meisje 100 keer met een zweep op haar rug. “Typisch he, nee laten we over een paar honderd jaar nog maar eens komen kijken, die moeten we nog wat verder laten ontwikkelen”.

De pessimisten roepen dat de wereld vergaat, maar ze bedoelen natuurlijk de mensheid, er zal heus nog wel ergens iets blijven rondhippen, dus echt druk maken hoeven we ons niet. Een beetje herverdelen, dat zou wel handig zijn. Plek zat want als je het even uitrekent kunnen we met z’n allen makkelijk in de provincie Brabant. Staanplaats, dat wel, maar toch, als je het zo bekijkt blijkt dat ruimtegebrek best mee te vallen. Een nieuwe Land Rush, misschien is dat iets, toch.

 

 

 

Isla de Pascua