Mijn probleem

Ik kan het niet laten om verontwaardigd te zijn over het niet meedoen van Mianda Boonstra aan de Olympische Spelen. Mijn probleem natuurlijk, want buiten dat het al weer even geleden is dat ze op 8 seconden deelname misliep in de Marathon van Rotterdam, gaat het mij natuurlijk niks aan en helaas ga ik er niet over. Ook niet over, zou Peter zeggen. Miranda zou misschien 32ste zijn geworden maar ze was ook een reden geweest om extra naar de marathon te gaan kijken en ze had het meegemaakt en was een voorbeeld geweest voor jonge mensen en we hadden dan misschien in Brazilië er wel één gehad in de top tien.

Zo leuk om mee te maken

Tijdens de documentaire over de hockeyers uit 2000 met Maurits Hendriks als coach laaide het vuurtje in mij weer op. De hockeyers zeiden het niet met zoveel woorden maar je kon aan alles merken dat ze, om het op zijn zachts te zeggen, niet heel blij waren met de coaching toen. Olympisch finalist werden ze na de miraculeuze overwinning van Engeland op Duitsland, terwijl alle koffers naar Nederland al stonden ingepakt. De oud internationals kwamen er nu, na 12 jaar, ongetwijfeld milder op terug dan toen in de bus naar het hotel. De Olympische titel was natuurlijk ook Hendriks zijn prijs en omdat de mens nu eenmaal snel vergeet is hij nu de Chef de Mission van de hele Olympische ploeg. Alle keren dat hem iets werd gevraagd kwam ie weer met zijn 16+ medailles die wel even zouden worden gewonnen. Ik dacht alleen maar aan de deelnemers van die andere landen die dat volgens mij ook allemaal van plan waren.

Het Holland Heineken Huis, kort gezegd het HHH is een absolute tophit als het gaat om leuk en iedereen zou het een keertje moeten kunnen meemaken. Onze sporters worden er letterlijk op handen gedragen en of er nou wat te vieren valt of niet het blijft een feest daar binnen. Onze sportbestuurders van NOC NSF zijn er uiteraard ook allemaal, of in ieder geval zij die er toe doen, maar Miranda is er niet bij en ik zou het fijn vinden als André Bolhuis, de baas van het NOC-NSF toch een keertje kwam uitleggen waarom het IOC 2 uur 30 minuten genoeg vindt voor deelname aan de marathon en het NOC daar zelf 2 uur 27,24 van heeft gemaakt en waarom de 2 uur 27,32 van Miranda dan niet genoeg was om al dat moois van een Olympische Spelen mee te maken. En dan mag ook technisch directeur Peter Verlooy van de Atletiekunie het nog even komen uitleggen waarom hij het niet veel harder voor zijn sportster opnam. “de uitleg is helder we leggen er ons bij neer” zei hij, maar als het helder is wil het nog niet zeggen dat het klopt. Maar ja, het zijn daar natuurlijk wel je vrienden en wie weet waar je nog voor wordt uitgenodigd. Over 4 jaar graag beterschap.