Altijd vooraan

Mark werd vroeg wakker en had de slaap maar moeilijk kunnen vatten. Vandaag wordt het een leuke dag op school want het is de eerste economieles van het nieuwe schooljaar en bij de eerste les mag je altijd zelf een plaats in de klas uitzoeken. Mark wil op tijd in de gang zijn want hij wil vooraan zitten. Zijn moeder drukt het hem ook altijd op het hart om vooraan te gaan zitten. Je kan het goed zien en horen en je hebt niet te veel last van Diederik die altijd achterin zit. Als de les al een paar minuten is begonnen komt Diederik altijd binnen. Na de gemaakte excuses gaat hij naar zijn plek achterin de klas. Diederik zit altijd achterin en maakt het soms de leraren best lastig, maar ja hij is óók heel populair op school en heeft altijd vriendinnen. Diederik organiseert ook de schoolkrant en de meeste feesten en hij rookt. Zijn vrienden noemen hem Sam en heel soms noemt Mark hem stiekem ook Sam. Niet heel erg hoorbaar maar zo’n beetje binnensmonds. Veel jongens in de klas hebben een bijnaam en Diederik noemt Mark altijd Frans, maar dat komt omdat hij eigenlijk niet weet hoe hij heet. Mark heeft Diedrik een keer naar huis mogen brengen na een schoolfeest. Hij had een lekke band en Mark heeft Diederik  toen achterop de fiets naar huis gebracht. Dat was best een eind, maar toen ze bij Diederik zijn huis waren hebben ze zelfs nog even gepraat. “Bedankt Frans”, zei Diederik nog en dat maakte de moeite meer dan waard. “Wat ben je laat  Mark”, vroeg zijn moeder toen hij binnen kwam. Zijn moeder wachtte altijd tot Mark thuis was. “Oh ik moest Sam nog naar huis brengen, mijn vriend”. “Sam”? Vroeg zijn moeder. “Nou ja het is Diederik, maar wij noemen hem altijd Sam”. Mark ging die avond heel gelukkig slapen.

Een echte vriend

Vijf entwintig jaar later sloten Mark en Diederik een historisch regeerakkoord. Mark had weer even dat gelukzalige gevoel toen Diederik ’s avonds laat afscheid nam na een dag lang overleg in Den Haag. “Tot morgen Mark we zijn goed bezig”. Eindelijk een echte vriend.