Heiligverklaring

Je kon het heel gemakkelijk hebben gemist, het kleine bericht op pagina acht in het Turkse dagblad Aydinlik, ‘Leegloop op Nederlands Christelijke scholen’. Sinds de heiligverklaring van Moeder Teresa zijn er spanningen op een groot aantal van de 1200 Christelijke scholen in Turkije en houden de ouders de kinderen thuis. Voor de Room-Katholieken was het een feestelijke dag, maar voor een deel van de Protestanten ging het allemaal wat te snel en te ver. Protestanten geloven niet in heiligen, maar meestal maakte men zich er ook niet zo heel erg druk over. De laatste tijd is daar een verandering in gekomen en maakt men zich weer druk om, bijvoorbeeld, de aandacht die de Paus in de Christelijke wereld opeist. Ook zijn er Protestanten die in discussie willen of Paus Leo X  in 1518, Maarten Luther terecht als notoire ketter aanmerkte. Hoewel men bij de Katholieken en Protestanten dezelfde bijbel leest en de Nieuwe Bijbelvertaling in het begin van de 21ste eeuw zelfs een gezamenlijk project was, zijn er in het aantal Bijbelboeken nog wat verschillen te vinden. De uitbundigheid van de Rooms-Katholieke kerken, met hun beelden, altaren, orgels en schilderijen, was lang een doorn in het oog van de Protestante stromingen en ook met de aflaten en weesgegroetjes kwam men in Katholieke huize wel wat gemakkelijk weg. Met name de gelovigen van de Gereformeerde kerken, de Calvinisten, Baptisten, Methodisten en volgers van de Pinksergemeenten bleven lang kritisch op hun Katholieke geloofsgenoten. Maarten Luther was in het begin van de 16e eeuw de eerste reformator en zijn invloed zorgde voor een mildere houding wat betreft de inrichting van de kerken. Echter, de heiligverklaring van Moeder Teresa lijkt nu toch de Doos van Pandora te hebben geopend. Ook de moord op Bonifatius op 5 juni 754 bij Dokkum is plotseling weer een reden dat Turks-Nederlandse gezinnen uit Friesland stelselmatig worden gediscrimineerd.

President Erdogan zit behoorlijk met de situatie in zijn maag en heeft maatregelen aangekondigd. Jarenlang was het relatief rustig in Turkije en op de, veelal gesubsidieerde, basisscholen op Nederlands Christelijke grondslag werden de lessen aan de kinderen naar ieders tevredenheid gegeven. Op het voorstel, aan de Nederlandse regering, om af te zien van verdere bemoeienis op deze scholen is nog geen antwoord gekomen. Lastig is het om te voorspellen welke kant het op zal gaan, maar de lange arm van Den Haag is duidelijk aanwezig.