Op 20 januari, nu 50 jaar geleden in 1964, verscheen het legendarische album “Meet The Beatles”, beter bekend als ‘Please please me’ Het was de eerste serieuze lp van dit ‘leuke bandje’.

In 1964 was ik 6 jaar oud. Mijn eerste muzikale herinneringen stammen uit die tijd en zijn echt begonnen bij The Beatles. Op het schoolplein schreeuwden we met z’n allen ailafyou jèjèjèjè. Zelfs mijn vader kocht het singletje Yesterday. Ik draaide lekker hard de achterkant, het veel heftigere en jengelende; Dizzy Miss Lizzy. En ja hoor; ‘Kan die rotherrie niet uit, vre-se-lijk!’ Ik vond dat heerlijk die tijd; rebellie vanaf je 6e, geïnitieerd door gekrijs en gejank. Als ik beide nummers terugluister, dan valt op dat Yesterday nog even zoetgevooisd klinkt en Dizzy Miss Lizzy knallend vanaf de eerste noot. Met enige fantasie kun je zeggen dat hier al de blauwdruk ligt voor twee uitersten in hun hele oeuvre. Op de lp komen beide liedjes helaas helemaal niet voor, maar ja in een nostalgische bui vergeet je wel eens wat. Herinneringen vervagen en vervalsen nu eenmaal en zijn zelden betrouwbaar. Het lijkt dan dat de hele wereld fan was van The Beatles, maar de Monkeys waren misschien wel populairder en vond ik de Small Faces beter. Wel bijzonder dat het zo werkt; achteraf maak je een persoonlijke geschiedenis, en soms raak je in de war.

Geheugen

In de futuristische nieuwe roman ‘Cirkel’ van Dave Eggers, wordt een samenleving beschreven, de Cirkel geheten, waarin iedereen in the cloud en digitaal alles van elkaar kan volgen. Alles moet ook vastgelegd worden en door de intimiderende sociale druk lijkt elke Cirkelaar een potentiële verrader of netjes gezegd een aanklager. Eggers beschrijft zaken die nu al realiteit zijn, alleen nog verder doorgevoerd. Aan het eind van de vuistdikke roman komt de Cirkel met iets nieuws waar veel van wordt verwacht; je eigen geschiedenis terughalen door al je bestanden, DNA, beelden, films, foto’s en teksten digitaal aan elkaar te koppelen. En via TruYou openbaar gemaakt.
Ik vind dat wel interessant om te lezen, want stel je voor; Niemand lijdt meer aan selectief geheugenverlies, niemand kan nog na de bevrijding in het verzet geweest zijn en mijn geheugen, ook op muzikaal gebied, kan ik direct op Eggers’ TruYou checken.

50 jaar muziekgeheugen

Laatst kocht ik een retro koffergrammofoon om al die oude ..ahum…obscure lps van zolder weer eens te draaien. Allemaal zeldzame platen die niemand kent? Welnee zeg!; Gewoon wat iedereen wel in de platenkast had; Bowie, Roxy Music, Talking Heads, Simple Minds, Pink Floyd, Stevie Wonder en Dire Straits. Zelfs ‘foute muziek’ van KC& Sunshine Band zit ertussen. Met veel goede wil springen Patti Smith, Ralf & Florian, Eric Dolphi en Harold Budd/Eno er uit, in deze verder nogal sneue verzameling.
Tevergeefs zocht ik naar, Captain Beefheart of illegale persingen, bootleggs of collectors items. Maar wat wil je ook als mijn interesse, nu 50 jaar geleden, met The Beatles is begonnen?

Nog even checken;

Ik zie mezelf op dat schoolplein, waar ik gewoon ergens stond te knikkeren, niet beseffend wat alle kinderen zongen. Ik kijk naar de pick up en zie mezelf een plaatje opzetten en als ik beter kijk… zie ik het goed? Ja Zuster Nee Zuster!
‘Meet the Beatles’? Mooi niet, want ik wist niet beter dan; Meet the Flintstones.