Aanpakken

Nu de Sint en zijn Zwarte Pieten in aantocht zijn wordt het, ook voor Meedenkers, de hoogste tijd het eens over de slavernij en discriminatie te gaan hebben en de slappe instelling van de bevolkingsgroep die dit feest het meest ordinair aan het vieren is. De twee tot acht jarigen. En die weten donders goed wat discriminatie is, sterker nog, het zijn er de uitvinders van. Die rijke verwende snert kinderen weten heus wel dat we onze rijkdom te danken hebben aan het grootschalig verschepen van Afrikanen. En Afrikanen zijn allemaal negers en ook allemaal Zwarte Pieten en daarom is het schandalig, van deze “kleine” mensen, dat ze nog steeds, persé, dat feest willen vieren en net doen of deze donkere periode in onze geschiedenis nooit heeft plaatsgevonden. Het is ook heel betreurenswaardig dat we deze bevolkingsgroep over deze kwestie nergens aan het woord hebben gehoord. In geen enkel praatprogramma op radio of TV zijn ze te zien geweest en geen enkel officieel standpunt is ingenomen. Ja wel lekker straks massaal kadootjes uitpakken en ’s ochtens vroeg je bedje uit om te kijken wat er in je schoentje zit. Maar als ze je vragen wat je van de slavernij vindt en of je, net als Prem, ook niet vindt dat hier ernstig gediscrimineerd wordt, dan geven ze niet thuis. Natuurlijk zijn ze best uitgenodigd bij de Pauw en de Witteman, maar nee hoor, geen enkele vertegenwoordiger gezien. Elke avond vroeg naar bed en je bewust buiten de discussie houden, dat is lekker makkelijk, maar wel straks massaal naar Zwarte Piet gaan staan zwaaien en hypocriet “Piet Piet” roepen en zeuren om snoep, terwijl ze allemaal stiekem denken, “zo dat hebben we toch maar mooi geflikt een paar eeuwen terug”.  Ik zou zeggen “het feest gaat niet door”  en aanpakken de hap, willen we onszelf nog een beetje recht in de spiegel kunnen aankijken.