Op glad ijs

Korte baan

W.K. schaatsen allround dames en heren

Zou Doekle al gevraagd zijn? De voorzittershamer van MKB-Nederland lonkte nadrukkelijk toen Hans Biesheuvel hem uit zijn handen had laten vallen. De ‘coupe’ van Sven Kramer kwam niet slecht uit, hoewel Doekle net iets te snel boos werd, naar mijn idee. Doekle wordt altijd boos en dat werkt prima, want dan kan je weer wat anders gaan doen. Geeft niks, Doekle is een beetje een kortebaan schaatser, om maar even in de stijl te blijven en heeft wat moeite met de lange afstanden. Maar als je ooit een vergadering van de KNSB hebt bijgewoond heb je er nog begrip voor ook. Het Olympische toernooi staat weer voor de deur en de bondsbozen van de KNSB zullen de blazers wel bij de stomerij hebben afgegeven. Met een flinke delegatie straks naar Sotsi en op het oog niets aan de hand zou je zeggen. Ik heb er een andere mening over.

De mooie nieuwe plannen die door de KNSB zijn gepresenteerd, zoals een kleine vierkamp bij de EK, een vernieuwde mass-start en wat ruimere sponsormogelijkheden op de pakken, zullen op het congres straks in juni Dublin niet op een meerderheid hoeven te rekenen. Niet omdat ze niet zouden deugen, maar gewoon om dat het door de KNSB is ingebracht. Men heeft nog steeds niet door dat ze het een beetje zat beginnen te worden bij de ISU. Zelfs over het short-track hebben we ineens een mening, terwijl we deze topsport jarenlang links hebben laten liggen. Ook het teruggeven van een wereldbekerwedstrijd, omdat het even niet uitkwam en het gedoe met de stadions, hebben de relatie er niet beter op gemaakt.

Glad ijs

Glas ijs is wat we willen als het om schaatsen gaat, letterlijk dan, maar als glad ijs een andere betekenis krijgt wordt het opletten. Het langebaan schaatsen bevindt zich al jaren op glad ijs als het gaat om de Olympische status en het is dankzij Ottavio Cinquanta, de machtige baas van de ISU, dat onze Olympische Kwalificatie Toernooien nog ergens voor dienen. In Moskou werd Sven en Ireen wereldkampioen en was de natie weer in opperbeste stemming. De tribunes waren leeg toen de arrenslee voorbij trok maar de VIP ruimte van de hoofdsponsor was voldoende bezet. Een Noorse schaatser werd de toegang geweigerd. Hij maakte hoofdschuddend rechtsomkeert. We eten onze bordjes graag zelf leeg.

[vid id="u4w5Wzk4clQ"]

Dat de ISU het langebaan schaatsen niet heel serieus neemt is af te leiden uit de manier waarop ze reageerden, of eigenlijk niet reageerden, toen in 1996 de klapschaats haar intrede deed. Helmut Krauss, de coach van de Duitse damesploeg, deed in december van dat jaar een poging bij de ISU om de klapschaats te verbieden, maar kreeg weinig gehoor. Tonny de Jong mocht in februari ’97 Europees Allround Kampioen worden op een schaats die niemand had. Het was blijkbaar niet belangrijk genoeg. Bij het langebaan schaatsen wordt,van oudsher, door de Nederlanders de dienst uitgemaakt en liet men bij de hoogste schaatsinstantie, de ISU, de grootste verandering die een sport kan meemaken zonder regelgeving gebeuren. In vergelijkbare gevallen waren andere sportbonden wel alert. Een verandering van je sport is echt iets anders dan een verbetering. De langlaufers hebben de traditionele pas niet zomaar terzijde geschoven, de zwemmers hebben op tijd het gevaar van de snelle pakken ingezien, waarbij ook de prijs van het pak een rol speelde en ook bij het wielrennen heeft men regelmatig het materiaal kritisch tegen het licht gehouden. Meer voorbeelden genoeg voor wie er even induikt.

http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2545270/1996/12/16/Duitse-poging-om-klapschaats-te-verbieden.dhtml

Aanbevelingen

Hier een paar aanbevelingen om onze schaatssport te behoeden voor moeilijke tijden en het aantrekkelijk te houden voor jonge sporters. Laat de vijf- en zes jarige schaatsertjes beginnen op verstelbare ijshockey schaatsen, zoals ijsclub Nova Zembla straks als eerste gaat doen in Nederland, voer een leeftijdsgrens in voor het gebruik van de klapschaats, laat de trainers stoppen met de ouders op onmogelijke kosten te jagen, met mountainbikes, racefietsen en dure skeelers. Laat de KNSB eens een wat kleiner petje opzetten en doe eens wat aan de kosten voor de wedstrijdrijder. Je kennis delen met andere landen, op technisch gebied, zou op meer sympathie kunnen rekenen dan de manier waarop nu alle “geheimen” vooral niet worden gedeeld. Maak veel meer gebruik van onze oud kampioenen en laat ze ook echt wat te vertellen hebben. Misschien zijn we er dan bij de volgende Olympische Spelen nog bij met onze nationale sport.

 

schaatselite